Hoe verder we kwamen in deze competitie, hoe verder we moesten rijden. En hoe zwaarder het werd. We hadden een voorronde in Hoogeveen. Een halve finale in Almere. En op zaterdag 16 november: de finale van de KNSB Jeugdclubcompetitie E in Leiden. Het werd een moeilijk toernooi voor Jim, Henry, Jeroen en Efe. Soms werd er snel en soms werd er chaotisch gespeeld. Er waren lichtpuntjes, maar we moesten de nodige verliezen incasseren. Migchiel kon er in verband met het Waling Dijkstra toernooi niet bij zijn, dus we hadden een interim-coach. Onderstaand het verslag van de zeven rondes.
Vlnr: Henry, Jim, Joachim, Jeroen en Efe. Foto: Harry Gielen
Nieuwe shirts
We begonnen het toernooi in ideale omstandigheden. Namelijk: in de nieuwe clubshirts die door restaurant Garden of Asia zijn gesponsord. Onze eerste tegenstander DD E1 leek echter niet onder de indruk van ons nieuwe tenue, of liet dat althans niet blijken. We kregen namelijk meteen een 3-1 nederlaag om de oren. Hoewel Efe Bayram deze ronde verloor, toonde hij wel zeer stabiel spel door rustig zijn zetten te overwegen. Dat hield hij echter niet alle rondes vol; in een enkele partij eindigde hij zelfs met meer tijd dan toen hij begon. Maar die won hij, dus wat kun je daarvan zeggen. Het is overigens goed zichtbaar als Efe een mooie combinatie gevonden heeft. Dan speelt er een gevaarlijke glimlach om zijn lippen; zelfs als het nog wat vroeg is om te lachen.
De eerste matchpunten
In ronde 2 hadden we het geluk dat mede-noorderlingen Ten Boer E1 met slechts drie spelers aantraden. Door winst van Jim hadden we daardoor een eerste matchpunt te pakken: 2-2. Op dit moment leek het nog niet zo’n slecht toernooi te worden, zeker niet toen we in ronde 3 met 1-3 wisten te winnen van ESV E2. Vooropgesteld, we wisten dat we een zware dobber zouden hebben aan onze tegenstanders vandaag, maar enige hoop op een mooie beker was zeker aanwezig bij de jongens.
Kantelpunt
De wedstrijd tegen Klim-op E1 was het kantelpunt van de dag. Het spel werd op alle borden chaotischer en sneller. Zetten kwamen soms op het bord voordat de tegenstander zijn stuk had losgelaten. Bijna verloren we met 4-0. Jeroen Botter wist deze morele nederlaag te voorkomen door zijn eerste halve punt van de dag te scoren. Dat het toch zijn dag niet was, werd duidelijk toen hij na ronde 6 nog steeds op een mager half puntje stond. Als interim-coach kun je dan weinig doen. Als vader daarentegen heb ik hem opgedragen om de laatste ronde gewoon te winnen. Maar daar waren we nog niet.
Foto: Ling de Wit
Remise?
Tegen Hoogland E1 kreeg Henry Zeng een stelling op het bord die volgens hem remise was. Zijn tegenstander wilde echter nog even doorspelen. Toen deze nog slechts één pion over had en Henry alleen een paard, gaf hij toe dat er niet meer dan een gelijkspel inzat. Maar nu hoefde het voor Henry niet meer, ook al was winst voor hem onmogelijk. Er werd dus doorgespeeld tot alleen de koningen overbleven. De eindstand in ronde 5 werd hiermee 2-2.
Dat Henry graag op zijn eigen voorwaarden schaakt, liet hij ook zien in de laatste ronde. Zijn tegenstander bood hem alvast een Dame aan toen hij zou promoveren. Henry weigerde echter en pakte gedecideerd een toren. Het kostte een paar extra zetten, maar het werd net zo goed mat.
Het erepodium definitief uit beeld
In ronde zes gingen we met 3-1 roemloos ten onder tegen Best Moves E1. Het begon er hachelijk uit te zien. Van de twintig teams stonden we nu op de achttiende plaats. Let wel: achttiende van heel Nederland! In de Meesterklasse E! Het NK voor teams tot en met tien jaar, zoals het ook genoemd wordt. Oftewel de finale van de JCC-E! Hoe dan ook, in de zevende en laatste ronde van het toernooi moest er nog wel wat goedgemaakt worden.
Het slotakkoord
Het lukte Efe helaas niet om een punt te pakken in de laatste ronde, dus ging hij naar huis met drie punten uit zes partijen, plus een reglementaire winst. Hierna liep Henry de speelzaal uit met 2½ punt op zak, door met een toren mat te zetten. Zeker geen hoge score, maar Henry liet wel een aantal keren zien in het eindspel de juiste keuze te kunnen maken.
En toen: Jeroen. Ik had beloofd dat hij in deze ronde geen sterke tegenstander zou krijgen. Blijkbaar geloofde hij daarin, of in zichzelf, want met een goed uitgerekende combinatie wist hij een vol stuk te winnen en vervolgens de partij. Beste partij van de dag voor hem en eindelijk winst!
Jim de Wit was eerder in Almere onze rots in de branding op bord 1. Nu ging het bij hem echter al een paar ronden moeizaam. Hij speelt minder gehaast dan zijn teamgenoten, maar denkt vaak toch nog even na met een vlakke, zwevende hand boven de stukken. Het is alsof hij de vibraties uit zijn stukken probeert op te vangen en zodoende bepaalt welke hij moet spelen. In zijn laatste partij zag ik hem in het eindspel echter alleen zijn wijsvinger gebruiken. Zorgvuldig telde hij uit in hoeveel zetten hij kon promoveren en hoe ver weg de vijandelijke koning was. Daarna nog een korte berekening welke pion eerst mocht slaan. Vervolgens besloot hij dat hij zijn pionnen veilig kon laten doorbreken. Dit bleek succesvol. Jim werd uiteindelijk met 4½ punt topscorer van de dag.
En daarmee won het E-team van K.S.C. Philidor 1847 de laatste ronde met 3-1 en landde op de vijftiende plek. Van heel Nederland!
Tekst: Joachim Botter
Op papier waren we nummer 1