In de Meesterklasse C worden er, verdeeld over vier speeldagen in vier verschillende steden, acht partijen gespeeld. En daarmee begonnen wij op 27 september in Utrecht. Samenstelling van het team dit keer: Simon Botter, Dylan Roersma, Hlib Kulyk en Adjiesh Sutharsun. In tegenstelling tot de voorronde is het speeltempo in de landelijke competitie klassiek: 80 minuten + 10 seconden increment. Hlib en Adjiesh speelden hiermee hun eerste klassieke wedstrijden, dus we waren uiteraard nieuwsgierig hoe dit hen zou bevallen. Kort gezegd, het viel niet tegen. In juni schreven wij al over de prestaties in Hoogkerk: C jeugd Philidor geeft visitekaartje af! En dat had ook over afgelopen weekend gezegd kunnen worden.
Philidor C1, van links naar rechts: Adjiesh, Hlib, Dylan en Simon
Ronde 1: verrassing voor Vas
In de eerste ronde mocht Philidor C1 tegen het team dat vorig jaar tweede was geworden: Vas C1 uit Amsterdam. Hlib had een vrij ongelukkige start van de dag. Op zet zes al zag hij een tactiek over het hoofd en kwam daarmee een vol paard achter te staan. Ondanks dat hij daarna degelijk bleef spelen was er uiteraard geen houden aan tegen een speler met +500 punten ratingverschil (rapid). Ook Adjiesh trof een speler met een hogere rating (+360 in rapid). Desondanks bleef hij lang op de been. Niet alleen qua zetten, maar Adjiesh gebruikte ook zijn tijd goed in het middenspel. Over en weer werden er zeker wat fouten gemaakt, maar vanaf zet 26 vond Adjiesh het juiste plan met een aanval op de koningsvleugel die hij uitbouwde tot hij op zet 30 zelfs mat in 4 had kunnen afdwingen. Beide spelers hadden dit blijkbaar gemist en in de hectische stelling verdampte het voordeel vlug en verloor Adjiesh uiteindelijk de partij. Toch heeft Adjiesh een zeer goede indruk gemaakt. Voor een eerste klassieke partij tegen een sterke speler hield hij het verrassend lang vol en wist hij daarbij zelfs winstkansen te creëren!
Hier heeft wit mat in 4 met: 30. Dxg7+ Kxg7 31. Tg3+ Kh7 32. Tf6 Tg8 33. Txh6#
Dylan Roersma trof op bord 2 Bregje Roebers. Het ratingverschil was hier al kleiner, maar toch nog 100 punten. Dylan kwam goed uit de opening, creëerde veel ruimte op de koningsvleugel, rokeerde lang en stond toen prima. Bregje probeerde dit te neutraliseren door een paard te geven voor twee pionnen, maar dit gaf nauwelijks compensatie. Hoewel er over en weer nog een paar fouten werden gemaakt en Bregje in tijdnood mat in 3 miste, wist Dylan het toch goed uit te spelen waarna hij onze eerste punt van de dag binnenhaalde.
Simon Botter speelde op bord 1 tegen Raghav Pathak. Ook weer een verschil van 100 punten, maar Simon heeft tot nu toe een goede score tegen Raghav. Simon kwam met zwart goed uit de opening en bleef goede zetten spelen. Gedurende twee zetten stond Simon even wat minder, totdat Raghav een pion leek te winnen. Simon zag echter dat wits toren op f1 gevangen tussen de eigen stukken stond en wist met Lb5 de kwaliteit te winnen. De partij bleef nog lang spannend doordat de tijd bij beide spelers begon op te raken. Simon won zijn pion terug en in een stelling waarin beiden nog twee pionnen hadden, ruilde Simon zijn laatste toren voor een pion en een paard en kon toen met zijn koning zwarts laatste pion ophalen. Winst voor Simon in een mooie partij en zo hielden wij Amsterdam verrassend, maar verdiend op gelijkspel.
Ronde 2: gepaard met de Paardensprong
Dat zul je altijd zien natuurlijk. Na deze mooie start mochten we tegen de Paardensprong C1 weer eens een noordelijke derby uitvechten. In de voorronde speelden wij gelijk tegen hen, maar toen waren we niet op volle sterkte. Dit keer was het andersom; door ziekte waren zij nu niet op volle personele sterkte. Onze bord 1 speler Simon voelde zich echter na de zware strijd die morgen ook niet helemaal fit meer en bood onverwachts remise aan. Na consultering van haar teamcoach nam Imara Hardeman het aanbod aan en zo hadden wij al vroeg een halfje binnen, maar toch ook een halfje verloren. Simon gaf echter aan dat hij de andere drie partijen vooruit had gerekend en dat het vast wel goed zou komen…
Hlib was ook deze ronde weer vlug klaar. Hij won vrij snel een dame tegen Wart Koopman en vervolgens de partij. Hlib had dus de middag vrij om met zijn vader een museum in de buurt te bezoeken. Dylan en Adjiesh waren echter nog lang niet klaar. Dylan was al wel een pion voor komen te staan, maar dit had hem veel tijd gekost en zo stond hij op een gegeven moment zelfs op minder dan tien seconden tegen 56 minuten voor zijn tegenstander Mehran Sprong. Uiteindelijk wist hij toch stand te houden en de winst onverwacht binnen te slepen. Maar voor dit gebeurde werd er eerst nog veel heen en weer geijsbeerd naar bord vier waar Adjiesh het weer lang volhield, maar wel met zijn rug tegen de muur.
Is dit remise, of heeft wit meer kansen?
Nadat Adjiesh al enkele pionnen achter was komen te staan tegen Jesse Pijper en de stelling vrij hopeloos leek, offerde hij zijn loper om een pion te laten promoveren. De vers gepromoveerde dame gaf vervolgens meteen een vork en won een stuk terug. Nu leek het vanaf de tribune gezien vrij eenvoudig remise. Wit moest eigenlijk alleen maar schaak geven, want zodra dat ophield kon zwart zijn laatste pion ook laten promoveren. Uiteraard moest er omzichtig te werk gegaan worden, maar Adjiesh bewandelde dit evenwichtskoord nauwkeuriger dan zijn tegenstander. Na een poging van wit om zijn pionnenvoordeel te gelde te maken, was Adjiesh net iets sneller met promoveren. Met twee dames tegen één maakte hij het vervolgens vakkundig af. En hiermee belandden wij met 0,5 – 3,5 tegen de Paardensprong op een prima vierde plaats in het klassement. Volgende ronde is op 8 november in Groningen, wie weet hoe ver wij nog kunnen komen.
Tekst en foto’s: Joachim Botter